Das Gedicht zum Kirchentag

Von Peter Schüle

Scho sit Urzyte hät de See nöd nur s einti Ufer vom andere trännt, sondern – mee no – verbunde.

D Wasserwäg sind die wichtigschte Wäg gsi, zum öppis vo da nach det bringe.

Und oni d Wasserwäg wär au s Evangelium nöd zu eus cho: zersch hät sich di gueti Nachricht rund um s Mittelmeer verbreitet - vo Hafeschtat zu Hafestchtat. Und dän ersch no über en Umwäg: vom Atlantik här isch s Chrischtetum über Irland bis zu eus cho, i di dete tüfe Wälder vo de Oschtschwyz, in finschtere Hinderthurgi.

Wasserwäg? Was söll das amene Alltagsmorge bi eus? Wo wyt und breit kein grössere See isch, I de Näche für di meischte vo eus nöd emal en gnueg grosse Weier zum Bade. Nur Bode und Land.

Doch de Schi trügt: Nöd nur i Urzyte au hüt verbindet en See sogar eus im Hinderthurgau.

Zwar lyt de Bodesee wyt ewägg. 

Wäret em See na vill gueti Begägnige d Mäntsche offe gmacht händ -viles i Gschicht und Kultur brichtet de vo, vom Begägnigsrum Bodesee.: De Humanismus isch über de see zu eus cho, d Vögt aber und schpöter s Kapital vo Züri.

Mir sind Mäntsche vom Hinderthurgi, au das hät mer gmerkt: bodeschtändig und scholleverbunde um all die Wälder und Berge ume nöd grad offe. 

Jetz aber ghöred mir doch zum Kanton Thurgi – ebe mit Seeaschtoss. Und drum simir au iglade alle 2 Jaar:

Hüt – wo mir no ganz andersch verbunde sind mit de gränzelose Elektronik – isch de Bodesee, sini Wyti und Offni, de Grund für öppis ganz Eimaligs. Da träffed sich all 2 Jaar Mäntsche us all de Länder rund um de See – vo Öschtrich, Dütschland und vo de Schwyz, und Chrischte vo alne Schattierige und Konfessione – katholische, reformierte, orthodoxi. De Bodeseechiletag. Zäme fyre, enand über alli Gränze ewägg begägne, di brännende Frage vo de Zyt ufgrife und gschpüre, wie mir z tüfscht ine zämeghöred, au mit dene ännet em See.

Und jez sind si au wider iglade, am 24.-26. Juni an Bodeseechiletag. Zum volle Läbe zu vielfältige Begägnige, zum ryche Fäscht.